De muzieklessen vind ik de leukste lessen van de week. Iedere keer kijk ik er weer naar uit. We hebben nu (meer dan) een half jaar les gehad en daar kijk ik met plezier op terug.
We begonnen met een lied waarbij je met de helft van de klas moest spelen. Het kiezen van het nummer was erg lastig, want met zo’n grote groep is er altijd wel iemand die niet tevreden is, omdat iedereen natuurlijk een uitdagende partij wil en een andere muzieksmaak heeft. De groep bleek uiteindelijk gewoon te groot, want de uitvoering van het lied werd niet zoals we het wilden. Later mocht je zelf een groep zoeken en de groepen werden kleiner. Ik zat in de groep met Nelleke en Janne. Een lied kiezen bleef moeilijk, want als we dan een lied hadden waarbij de pianopartij voor Nelleke uitdagend was, was de gitaarpartij voor Janne weer erg makkelijk, en andersom. Het zelf kiezen van de groep vond ik persoonlijk wel beter werken, want mensen met dezelfde muzieksmaak zoeken elkaar dan op. Het voordeel van kleinere groepen vind ik ook dat je meer persoonlijke begeleiding krijgt. Mevrouw Staals heeft mij bijvoorbeeld vaak gezegd hoe ik moet staan als ik zing en nu probeer ik zelf ook op mijn houding te letten. Ze heeft me ook vaak gezegd dat ik aan mijn ademhaling moet werken. Ik vind het moeilijk om dit onder de knie te krijgen en als ik erop let tijdens het zingen, lukt het vaak niet. Ik kan nu dus nog steeds mijn adem niet in mijn buik krijgen, maar hier zal ik aan gaan werken. Een nadeel aan de kleinere groepen was wel dat er erg weinig tijd was voor ieder groepje om te oefenen.
Naast het maken van muziek, hebben we ook een aantal theorielessen gehad. Ik heb erg veel moeite met noten lezen en eerlijk gezegd snap ik niet zoveel van de theorie. Ik moet mezelf hier echt nog een keer goed in gaan verdiepen, maar dit komt er telkens niet van. Ik vind het wel goed dat we zulke lessen krijgen, want als ik er een keer goed naar kijk, weet ik zeker dat ik hier veel van kan leren.
Het hoogtepunt van de twee periodes was natuurlijk de open avond. Hier hebben we met z’n allen naar toe gewerkt en ik denk ook dat iedereen er hard zijn best voor heeft gedaan. Van tevoren was ik heel erg zenuwachtig, misschien ook wel omdat ik mezelf zenuwachtig maakte. Ik was namelijk bij eerdere optredens altijd heel erg zenuwachtig en ik dacht dat dat nu weer zo zou zijn. Tot mijn eigen verbazing viel het eigenlijk best wel mee. Toen ik eenmaal op het podium stond, voelde ik me eigenlijk best wel ontspannen. Nu kijk ik heel erg uit naar het volgende optreden en ik hoop dat ik daar mijn zenuwen ook kan bedwingen.
Jenny
